پارادوکس توسعه!
توسعه در مفهوم رایج، سبب گسترش امکانات مادی و رفاهی بشر، به قیمت خالی شدن روح و معنای حقیقی زندگی شده است. ترجیح هر یک از این دو، یکی از پیچیدهترین مسائل در تصمیمگیری است. گرچه موج حرکت به دنبال توسعه، تقریبا همه را با خود برده و به طور تلویحی سبب ترجیح انتخاب اول شده است. آیا حد و مرزی برای جوانب مختلف این حرکت شتابان به سمت توسعه و بهرهگیری از مواهب فناوری وجود ندارد؟ موقعیت آدمی در جغرافیای فناوریهای جدید مانند اینترنت اشیا کجاست؟ آیا توسعه فنّاوری منجر به تغییر نقش آدمی در نظام گیتی نخواهد شد؟ آیا فناوری های جدید، از زندگی او مفهوم زدایی نخواهند کرد؟ آیا همسطح شدن آدمی با اشیا و توسعه فناوری های هوشمند به حذف او از دایره کنترل عالم منجر نخواهد شد؟
فیلم عصر جدید ساخته چارلی چاپلین (1936) یکی از اولین آثار هنری است که نگاهی تیزبینانه به مقوله خالی شدن روح از زندگی آدمها و ماشینی شدن کار و زندگی داشته است.