یکی از مهم ترین جلوه‌های کالایی سازی دانشگاه و علم، در یکی دو سال اخیر، برگزاری سخنرانی ها و کارگاههای علمی به صورت پولی بوده است. به برکت رشد استارت‌آپ‌ها،‌ برخی سایت ها در زمینه صدور بلیت برای سخنرانی‌ها فعال شده‌اند. این امر، مدیریت پولی چنین همایش‌هایی را تسهیل کرده است. تیم برگزارکننده سخنرانی یا کارگاه، ابتدا اکانتی را در یکی از این سایت‌ها ایجاد کرده و سپس از طریق لینک ثبت نام، متقاضیان را به سمت انجام فرایند ثبت نام و واریز مبلغ همایش هدایت می کنند. خیلی شیک و مجلسی!
به این ترتیب همه علاقه‌مندان شرکت در همایش، کارگاه یا سخنرانی مزبور،‌ مکلف به پرداخت وجه ثبت‌نام هستند. این موضوع آن چنان معمول و هنجاری شده است که در مواقع استثنا، برای تشویق به حضور، «رایگان بودن» همایش، برجسته می شود.
به فراخور موضوع رساله خود، چند روز پیش در یکی از چنین کارگاه‌های پولی شرکت کردم. این رویداد از سوی یک پژوهشگاه وابسته به یکی از وزارتخانه‌های نسبتاً متمول برگزار می شد. موضوع کارگاه، مرتبط با یکی از طرح‌های کلان ملی این پژوهشگاه بود. دو نکته جالب در برگزاری این رویداد پولی توجه مرا جلب کرد:
- کارگاه! منحصر به اطلاع رسانی درباره کارهای انجام شده توسط مجریان و مدیران پروژه بود.
- یکی از توصیه‌های سیاستی پروژه، فرهنگ‌سازی، اطلاع‌رسانی عمومی و تربیت نیروی انسانی متخصص در زمینه موضوع پروژه بود.

این نمونه را گفتم تا خاطرنشان کنم گاهی ذوق زدگی برای کسب منفعت مالی آنچنان زیاد می شود که ماهیت سخنرانی و فلسفه کار یا وظیفه سازمانی یک مجموعه دولتی از یاد می رود!

به نظر می رسد شرکت در همایش‌های علمی که نقش عمده‌ای در نشر دانش دارد به بخش ثابتی از هزینه‌های روزمره دانشجویان و مشتاقان علم و دانستن تبدیل شده است. این امر در تعارض با عدالت آموزشی است و برخی از دانشجویان مستعد را از حضور و کسب معلومات محروم می کند.
به گمان من این مشکل، راه حل ساده‌ای دارد. می توان از برگزاری همایش‌های پولی، حداقل در حیطه نهادهای دولتی، وزارتخانه‌ها و دانشگاه‌ها ممانعت به عمل آورد و با رایگان کردن محل و امکانات سخنرانی، هزینه‌ برگزاری چنین همایش ها و رویدادهای علمی را کاهش داد.

برچسب‌ها: سخنرانی

ابوالقاسم بیات*

در اواخر قرن نوزدهم، به دلیل کاهش جمعیت گوزن‌ها در ایالت های شرقی امریکا، قانونی برای جلوگیری از شکار و بهبود شرایط گونه‌های مختلف آن به تصویب رسیده بود. چنین قانونی، مشوق کنترل جمعیت درندگان بود. از این‌رو، شکاربانان جایزه‌بگیر، تله گذاران دولتی و گله‌داران هر یک با انگیزه و ابزاری متفاوت مانند سَم، تله و تفنگ، برای نابودی گرگ خاکستری تلاش می کردند.
دست‌کاری در چرخه طبیعت به آرامی اثر خود را نشان داد. گله های گوزن در پارک ملی یلو استون رو به افزایش گذاشت و زیست بوم منطقه صدمه شدیدی دید.
مبارزه طولانی دوستداران حیات وحش و نهادی های مردم‌نهاد در حمایت از جمعیت گرگ‌ها، که با پیشگامی طبیعت‌شناس معروف آلدو لئوپولد در سال ۱۹۴۰ شروع شد سبب گردید تا مسئولان در سال ۱۹۹۵ گرگ ها را به زیست‌‌بوم پارک برگردانند. در سوم ژانویه این سال تعداد 14 گرگ از ایالت آلبرتای کانادا به این پارک منتقل و رها سازی شد. سال بعد نیز تعداد دیگری به جمعیت گرگ‌ها افزوده شد.
بازگشت گرگ‌ها، اثر مثبت خود را در یلو استون نمایان ساخت. با کنترل جمعیت گوزن‌ها توسط گرگ‌ها؛ زمین، پوشش گیاهی، آبزیان، رودخانه و اقلیم پارک متحول شد. بسیاری از گونه‌های جانوری به پارک برگشتند و گیاهان و درختان فرصت رشد و بالندگی دوباره یافتند. در نتیجه پس از چند سال بوم‌زیست پارک به حالت تعادل برگشت.
(این ویدئوی کوتاه، جزئیات بیشتری از این رخداد را نشان می دهد. آن را ببینید)

به گمان من چند درس می توان از این داستان واقعی گرفت:

یک. یک اقدام به‌ظاهر بی‌اهمیت، اما نادرست می تواند سبب زنجیره‌ای از رویداد‌های ناخواسته و ناخوش‌آیند با دامنه ماندگاری طولانی شود.
دو. گاهی عقب‌گرد در سیاست‌گذاری نه تنها بد نیست بلکه بسیار با فضیلت و شایسته است.
سه. یک اقدام درست می تواند زنجیره‌ای از پیامد‌های خوب را رقم زند.
چهار. گاهی برای بازگشت به نقطه بهتر در سیاست‌گذاری باید دست به دامن عناصر به ظاهر شرور و ناپسند شد.
پنج. گاهی برای اصلاح یک اندیشه نادرست باید شصت سال و یا بیشتر مبارزه کرد.
شش. مهم‌ترین نکته: گاهی اوقات، نیازی به سیاست‌گذاری نیست. کافی‌ است «گرگ مسئله» را به جای خودش برگردانید یا آن را در جای مناسبش بگذارید. کارها به تدریج سامان خواهند گرفت

*دانشجوی دکترای سیاست‌گذاری علم و فناوری
در دانشگاه علم و صنعت ایران

برچسب‌ها: سیاست‌گذاری, فناوری

..
(اتفاق واقعی!)
درِ مؤسسه‌ی داده‌پژوهی ... باز و خانمی پنجاه و اندی ساله وارد می‌شود. با لیاسی آراسته و فاخر و طره‌های سپیدی که اززیر روسری سرک می‌کشد. حدس می‌زنم به دنیال آدرس مطب دکتر ...می‌گردد، چون مشتری‌های ما معمولاً زیر سی سال دارند. روزانه حداقل بیست‌ نفر به همین نیت وارد می‌شوند. سلام می‌کنم و می‌گویم
- روزتون به‌خیر، بفرمائید.
+ ممنونم. می‌خواستم ببینم شما مقاله‌ی زیست‌شناسی هم می‌نویسید؟
- ببخشید ما اینجا مقاله‌ نمی‌نویسیم. کارهای آماری انجام می‌دهیم برای پروژه‌های تحقیقاتی.
با لبخند معنی داری، که سخت معنای خرخودتی داشت، گفت
+ می‌دونم. من از آشنایانِ دکتر.... هستم. ایشون گفتند شاگرداشون اینجا می‌تونند کمکم کنند.
- ایشون لطف داشتند که ما را معرفی کردند ولی ما واقعاً اینجا فقط متخصص آمار داریم.
+ یعنی هیچکدوم از دوستتاتون نیستند که زیست‌شناسی بدونند؟
- بعضی همکارانِ ما آمار زیستی خوندند. حالا کارتون در چه حیطه‌ی زیست‌شناسی است؟
+ راستش تولدِ خواهرزادمه که داشنجوی دکترای زیست‌شناسیه. تصمیم گرفتم برای کادو بهش یک مقاله‌ی آی.اِس.آی بدم. چون باید سورپریز باشه، نمی‌خوام جزییات رشته‌اش را بپرسم. دوستم این کارو کرده برای دخترش به نظرم خیلی جالب و ابتکاری اومد.پولش هم مهم نیست برام./ گوگل پلاس/ علی صالحی

ادامه مطلب

چند سال قبل، تعدادي از دانشگاه هاي برتر آمريكا مانند استنفورد و بركلي و ام آي تي و ييل، درهاي كلاسهاي خود را به روي دانشجويان سراسر دنيا گشودند. آنها با قرار دادن محتواي دوره هاي درسي و فايلهاي ويدئويي كلاسهاي درس خود، آغاز گر پديده اي شدند كه به Open University معروف شد. اين ايده به تدريج به كشورهاي ديگر از جمله هند و ايران سرايت كرد. در ايران >>>>

ادامه مطلب

دکتر فرجی دانا، وزیر علوم هفدهم دی ماه در دانشگاه تربیت مدرس گفته: "سالانه ۱۵۰ هزار تن از نخبگان، ایران را ترک می کنند. . . . با مهاجرت مغزها، سالانه ۱۵۰ میلیارد دلار به دیگر کشورها کمک می کنیم در حالی که کل بودجه دولتی ما معادل ۷۰ میلیارد دلار است . . . با محاسبات دهه ۷۰، تربیت یک نخبه برای ما یک میلیون دلار هزینه دارد"

محمدحسین دارایی در تحقيقي که برای دانشگاه کالیفرنیا انجام داده نشان ميدهد كه بر اساس گزارش سال ۲۰۰۹ صندوق بین‌المللی پول، خسارت فرار مغزها برای ایران معادل سالی  ۵۰ میلیارد دلار است اينجا  بخشي از اين نمودار را به صورت ترجمه شده در اينجا ببينيد كه نشان ميدهد بيش از 48 درصد دانشجويان شريف مهاجرت مي كنند.

:: در این میان یک موضوع همواره فراموش می شود، و آن اینکه درصد بالایی از آنها هم که مانده اند، مغزشان فرار کرده (تعبیر از یک دوست). آنها مانده اند نه ... >>>>

برچسب‌ها: فرار مغزها, فرجی دانا
ادامه مطلب

                                
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی، (متولد 1318، روستای کدکن تربت حیدریه، خراسان) از اساتید به نام در ادبیات امروز ایران است. خلق و خوی او می تواند الگوی خوبی برای همه آموزگاران، اساتید و مدرسان جوان باشد. استاد برجسته ای که درسش، زمزمه محبت است.  نوشته ی خواندنی زیر را از روزنامه شرق بخوانید . . .

ادامه مطلب

آقاي بيل گيتس، صاحب بازنشسته شركت ماكروسافت، كه خيالش از بابت حق و حقوق آخر ماه راحته، اين روزها به كارهاي انساندوستانه، صلح سبز و مطالعه كتاب در كتابخانه بزرگش مشغوله .

برچسب‌ها: بيل گيتس

دکتر مهدی خسروپور از افراد صاحب نام در حوزه مديريت فناوري اطلاعات، استاد سيستمهاي اطلاعاتي دانشگاه ایالتی پنسیلوانیاست، تا کنون حدود 30 عنوان کتاب را تألیف و ویراستاری نموده است. (كتابهاي ايشان).  خسروپور نگارش مقاله علمی  پژوهشی متعددي را نیز در کارنامه علمی خود دارد.
از فعاليتهاي اجرايي او مي توان به رياست انجمن مديريت منابع اطلاعاتي آمريكا ( I R M A) و نيز رياست موسسه IGI اشاره كرد. ايشان سفرهاي متعددي به ايران داشته و در دانشگاههاي متعددي سخنراني كرده است. آخرين سفر او به ايران  اسفندماه سال 89 بوده و در دانشكده مديريت دانشگاه تهران سخنراني كرده است.


موضوع سخنراني: « تغییر ماهیت اشاعه دانش:Changing Nature Of Knowledge Dissemination»

خلاصه سخنراني را از اينجا بخوانيد

پاورپوينت اين سخنراني را از اينجا دانلود كنيد

بيشتر درباره دكتر مهدي خسروپور

برچسب‌ها: خسروپور, نامهاي آشنا مديريت فناوري اطلاعات