جهان پس از پرتاب موشک روسی «سارمات»!
اینروزها خبری درباره دستیابی روسها به هولناکترین سلاح هستهای در تاریخ بشر به نام «سارمات» منتشر شده است. تصویر زیر:
ادعا می شود این موشک با سوخت مایع خود می تواند فاصله قطب شمال تا قطب جنوب را طی کرده و بیش از یازده هزار کیلومتر در هوا باقی بماند. مانور عملیاتی آن بالا بوده و امکان تغییر در ارتفاع، سرعت و مسیر حرکت دارد. «سارمات» همچنین می تواند از سامانههای پدافند ضدموشکی بگریزد. خلاصه ویژگیهای این موشک در تصویر زیر آمده است. همچنین ادعا می شود سر جنگی این موشک قابلیت حمل 10 کلاهک سنگین یک تنی و یا 15 کلاهک 750 کیلویی را دارد. بر همین مبنای تخمین زده می شود قدرت تخریبش، چنان سهمگین و گسترده است که می تواند کشورهایی به مساحت انگلیس یا فرانسه را در لحظه نابود کند!
پردهنمایی روسها از چنین پروژه فوق سری در شرایطی صورت می گیرد که تقابل سنتی روسیه و امریکا پس از وقایع دو سال پیس در کریمه و اکراین -و تحریمهای اقتصادی متعاقب آن علیه روسیه از سوی امریکا و اتحادیه اروپا- و نیز جنگ داخلی پنجساله در سوریه به اوج خود رسیده است. روسیه چندی پیش تهدید کرده بود که از پیمان دو جانبه با امریکا در زمینه کاهش تسلیحات هستهای خارج خواهد شد. از این رو به نظر می رسد اعلام دستیابی به چنین فناوریای در این روزها از سوی روسها، از موضع تهدید متقابل صورت گرفته باشد.
فرض کنیم تمام تواناییهای ادعایی درباره موشک سرمات درست باشد. موشک با موفقیت شلیک شود، به مقصد برسد، و بتواند چنان تخریب گستردهای در حدود مساحت فرانسه یا انگلیس ایجاد کند. سوالات مهمی مطرح می شود: آیا کلاهک هستهای سارمات، چنان کنترلپذیر است که انفجارش، صرفاً تخریب سطحی روی زمین ایجاد کند؟ آیا موج چنان انفجاری مهیبی به لایه های عمقی زمین نفوذ نخواهد کرد؟ آیا پیامد چنین اتفاقی، زمینلرزه گسترده و بسیار شدیدی در تمام کره زمین نخواهد بود؟ جهان پس از چنین انفجار مهیبی چگونه خواهد بود؟ آیا اصلا جهانی وجود خواهد داشت؟ آیا اصلا دولتی خواهد ماند که بخواهد به دیگران فخر فروشد و قدرتنمایی کند؟ آینده بشر چه خواهد شد؟ آیا تاریخ بشر تمام نخواهد شد؟
وظیفه اخلاقی اندیشمندان، فیلسوفان، قاطبه مردم و وجدانهای بشری در قبال رقابتهای تسلیحاتی بسیار خطرناک قدرتهای جهانی و چنین نوآوریهای فنی وحشتناکی چیست؟ آیا سکوت و انفعال آنها منجر به نابودی نسل بشر نخواهد شد؟
در این بین، ذوقزدگی برخی رسانههای ایرانی از دستیابی روسها به چنین فنّاوری «انسان برافکن» و هواداری نسنجیده از آن، مایه شرمساری بوده و با جهانبینی توحیدی و اخلاق مبتنی بر کرامت بشر ناسازگار است.
:: مرتبط: ویدئو و اطلاعاتی بیشتبر درباره موشک روسی سارمات
برچسبها: سرمات, آیندهپژوهی, سناریونویسی, اخلاق نوآوری