عقبگرد پارادایمی در اقتصاد: دونالد ترامپ و انتخابات امریکا
آرش آرامش*: «در سایه انتقال دنیا از دوره صنعتی به دوره فراصنعتی و اقتصاد دانش بنیان، تحولات زیادی در دنیا رخ داه است. یکی از آنها رشد بیکاری، در داخل مرزهای امریکاست. این بیکاری، معلول ارزانی نیروی کار در خارج از امریکا و انتقال مشاغل صنعتی به فراسوی مرزهای آن، عمدتاً چین (حدود ۹۴ میلیون شغل) است. جامعه امریکا هنوز با این تغییر کنار نیامده است. بخش عمده ای از نارضایتی های مردم امریکا و گرایش آنها به دونالد ترامپ همین بیکاری است».
ترامپ در دوره انتخابات ریاست جمهوری قول داده بود که با افزایش تعرفه گمرکی (از ۴ به ۴۵ درصد) برای کالاهای وارداتی از کشورهایی مثل هند و چین، تولید داخلی را تقویت و شغلهای جدید ایجاد کند. آیا بازگشت مشاغل به امریکا به همین راحتی رخ خواهد داد؟ آیا عقبگرد جامعه امریکا از دوره فراصنعتی به دوره صنعتی ممکن است؟ آیا دست کشورهای دیگر مانند چین برای مقابله بسته است؟ ( گفته می شود در صورت عملی شدن برنامه گمرکی ترامپ٬ چین نیز قرادادهای متعدد با شرکتهای امریکایی مانند خرید هواپیمای بوئینگ را لغو خواهد کرد که به نوبه خود سبب ایجاد بیکاری در امریکا خواهد شد).
در نگاهی دیگر٬آیا ایدههای ترامپ سبب سست شدن بسیاری از پیمانهای بینالمللی اقتصادی (مانند پیمان تجارت آزاد با اروپا و پیمان تجارت آزاد امریکای شمالی٬ نفتا) و محیط زیستی نخواهد شد؟ یکی از نگرانی ها عمده از انتخاب ترامپ، عدم انجام تعهدات زیستمحیطی امریکا در پیمان پاریس است امری که ممکن است بقیه کشورها مانند هند و چین را از صرافت انجامش بازدارد. و عملا پیمان پاریس را به شکست بکشاند. مانند خروج امریکا در دوره بوش از پیمان کیوتو و ناکام شدن آن.
* تحلیلگر سیاسی، در گفتگو با بیبیسی
برچسبها: سیاست فناوری, اقتصاد دانش بنیان