دکتر رضا منصوری, استاد فیزیک دانشگاه شریف از صاحبنظران مطرح در زمینه آسیب شناسی و سیتگذاری علم در ایران است. ایشان در مقاله اخیر خود با عنوان "آینده علم در ایران" به تشریح وضعیت علم در ایران در دودهه آینده پرداخته است. برآیند کلی مقاله آن است که با ادامه روندهای فرهنگی و تصمیم گذاری و پژوهشی فعلی, آینده خوشی در انتظار علم در ایران نیست.

به گمان من ,  ما برای مواجهه با پدیده علم درایران, نیازمند تغییر زیرساخت های فکری و نهادی علم هستیم.  مسئله مهمی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد آن است که "علم" یک "امر مدرن" است. اما جامعه ایران از نظر فرهنگی و تاریخی هنوز در دوره "پیشامدرن " به سر می برد.  به عبارت دیگر ما برای گریز از عقب ماندگی تاریخی در علم به ویژه در چد سده اخیر باید نسبت خود را با "مدرنیته " و لوازم آن روشن کنیم. بدیهی است تا لوازم آن را نپذیریم در علم هم پیشرفتی حاصل نخواهد شد. "عقلانیت " یکی از این لوازم است. امری که باید اولا تکریم شود و ثانیا از صدر تصمیم گیری به تمام ساختارهای اجتماعی تزریق گردد. در صورتی که متاسفانه چندان مورد توجه جدی جامعه ما نیست. 

پالایش اجزای نهادی علم در ایران نیز از ضروریات اصلی برای خروج از عقب ماندگی تاریخی است. باید استقلال نهاد علم به رسمیت شناخته شود, کار آن به "دانشگران" سپرده شود  و از دست اندازی سایرین در امان بماند...

مرتبط:
زوال عقلانیت در جامعه ایران/ مصاحبه با دکتر قانعی‌راد

یکی از اتفاقات خوب در دانشگاه شریف ارائه درس «مباحث منتخب در مدیریت و تکنولوژی» توسط آقای دکتر اسماعیل ثنایی، استاد گروه الکترونیک است. در این دوره که تاکنون دو بار در پاییز 93 و 94 ویژه دانشجویان مهندسی برق برگزار شده، صاحبنظران حوزه مدیریت یا فناوری از دانشگاه یا صنعت، به ارائه تجربیات خود پرداخته اند.

در جلسه 26 پاییز 94، دکتر فریدون قاسم‌زاده، سخنرانی‌ای با عنوان «از استارت‌آپ (StartUp) تا عرضه اولیه عمومی (IPO)» ارائه کرد که به فرآیند کارآفرینی و دوره حیات آن، از تأسیس یک شرکت نوپا تا رساندن آن به مرحله بلوغ و عرضه سهام‌ش در بورس می پردازد. گرچه فضای بحث و مثالهای ایشان، عمدتا مربوط به اقتصاد دیجیتال و فناوری اطلاعات است اما روند تشریح شده،  در هر نوع از کارآفرینی صادق است.

علاقمندان به مباحث مدیریت و فناوری به‌ویژه کارآفرینی را به دیدن و شنیدن این سخنرانی خوب دعوت می کنم. به‌ویژه اینکه سخنران، هم  استاد مدیریت سیستم‌های اطلاعاتی در دانشکده مدیریت دانشگاه شریف است و هم بنیانگذار شرکت افرانت، فعال در زیرساخت آی‌تی. علاوه بر این‌ها ایشان بیان شیوا و شیرینی دارند. با سپاس از دوستان سایت خوب مکتبخونه.

:: مباحث منتخب مدیریت و تکنولوژی - پاییز 1394، جلسه 26: از استارت‌آپ (StartUp) تا عرضه اولیه (IPO)»

:: سایر  مباحث منتخب مدیریت و تکنولوژی - پاییز 1394

:: فهرست تمام مباحث منتخب مدیریت و تکنولوژی - پاییز1393

اندیشکده «رند» از جمله مراکز مهم تصمیم‌سازی در امریکاست که بیشتر روی یموضوعات نظامی و اطلاعاتی و امنیتی مانند «تروریسم» و امنیت ملی کار می کند. سایت اشراف مطلبی درباره معرفی آن نوشته است > > >

نشریه گفتمان الگو در مصاحبه ای با دکتر ابراهیم سوزنچی، نظرات ایشان را درباره وضعیت سیاست‌گذاری علم و فناوری در کشور را جویا شده است > > > >

 توسعه در مفهوم رایج، سبب گسترش امکانات مادی و رفاهی بشر، به قیمت خالی شدن روح و معنای حقیقی زندگی شده است. ترجیح هر یک از این دو، یکی از پیچیده‌ترین مسائل در تصمیم‌گیری است. گرچه موج حرکت به دنبال توسعه، تقریبا همه را با خود برده و به طور تلویحی سبب ترجیح انتخاب اول شده است. آیا حد و مرزی برای جوانب مختلف این حرکت شتابان به سمت توسعه و بهره‌گیری از مواهب فناوری وجود ندارد؟ موقعیت آدمی در جغرافیای فناوریهای جدید مانند اینترنت اشیا کجاست؟ آیا توسعه فنّاوری منجر به تغییر نقش آدمی در نظام گیتی نخواهد شد؟ آیا فناوری های جدید، از زندگی او مفهوم زدایی نخواهند کرد؟  آیا همسطح شدن آدمی با اشیا و توسعه فناوری های هوشمند به حذف او از دایره کنترل عالم منجر نخواهد شد؟ 

فیلم عصر جدید ساخته چارلی چاپلین (1936) یکی از اولین آثار هنری است که نگاهی تیزبینانه به مقوله خالی شدن روح از زندگی آدمها و ماشینی شدن کار و زندگی داشته است. 

 آیا اقتصاد ایران از کشورهای هم‌تراز خود در دهه‌های گذشته همچون ترکیه و… پیش‌تر رفته و یا عقب افتاده است؟ اگر گزارش سازمان جهانی اقتصاد را در سال ۲۰۱۶، مبنا قرار دهیم که جایگاه ایران در مسیر توسعۀ اقتصادی، اینک در شرایط گذار از مرحلۀ اول و ورود به مرحلۀ دوم عبور از «اقتصاد بر پایۀ استفاده از منابع طبیعی» به کارآیی قرار گرفته، اما ترکیه در حال ورود به مرحلۀ آخر (اقتصاد دانش‌بنیان) است، چه دلیل یا دلایلی برای آن می‌توان جست؟

پیشرفت در فناوری، الزاما سبب رشد تفکر و اندیشه آدمی نمی شود. حداقل برای بخش زیادی از آدمها چینن اتفاقی نمی افتد. مثلا دعانویسان روزگار ما، به جای خزیدن در پستوهای تاریک و مخوف، با استفاده از کانالهای تلگرامی به کار خود مشغولند. حتی برای گستره‌ای از مخاطبان بیشتر! به عبارت دیگر استفاده از فنّاوری در نشر بیشتر خرافه و امتناع تفکر!
البته این پدیده، عارضه اغلب فنّاوری‌ها و رسانه‌‌ها مانند روزنامه، تلویزیون، اینترنت و ...است. موضوعی که می تواند مورد توجه جدی در مطالعات فرهنگی و فناوری باشد.